Χημική σταθερότητα γυάλινων φιαλών

Χημική σταθερότητα γυάλινων φιαλών

Τα προϊόντα γυαλιού προσβάλλονται από νερό, οξέα, βάσεις, άλατα, αέρια και άλλες χημικές ουσίες κατά τη χρήση. Η αντίσταση των προϊόντων γυαλιού σε αυτές τις επιθέσεις ονομάζεται χημική σταθερότητα.

Η χημική σταθερότητα των προϊόντων γυάλινων φιαλών αντανακλάται κυρίως στη διάβρωση της γυάλινης φιάλης από το νερό και την ατμόσφαιρα. Στην παραγωγή γυάλινων σκευών, ορισμένα μικρά εργοστάσια μερικές φορές μειώνουν την περιεκτικότητα σε Na2O στη χημική σύνθεση των γυάλινων φιαλών ή μειώνουν την περιεκτικότητα σε SiO2 για να μειώσουν τη θερμοκρασία τήξης των γυάλινων φιαλών, έτσι ώστε να μπορεί να μειωθεί η χημική σταθερότητα των γυάλινων φιαλών.

Χημικά ασταθή προϊόντα γυάλινης φιάλης που αποθηκεύονται σε υγρό περιβάλλον για μεγάλες χρονικές περιόδους, με αποτέλεσμα την τριχωτή επιφάνεια της επιφάνειας και την απώλεια της λάμψης και της διαφάνειας της γυάλινης φιάλης. Αυτό το φαινόμενο αναφέρεται συχνά στα εργοστάσια ως «backalkali». Με άλλα λόγια, τα γυάλινα μπουκάλια γίνονται λιγότερο χημικά σταθερά στο νερό.

Θα πρέπει να του δοθεί αρκετή προσοχή. Μην επιδιώκετε υπερβολικά τη μείωση της θερμοκρασίας τήξης και την αύξηση της περιεκτικότητας σε Na2O. Θα πρέπει να εισαχθεί σωστά κάποια ροή ή να ρυθμιστεί η χημική σύνθεση για να μειωθεί η θερμοκρασία τήξης, διαφορετικά θα φέρει σοβαρά προβλήματα ποιότητας στο προϊόν. Μερικές φορές λόγω της κακής χημικής σταθερότητας, φαίνεται να τελειώνει το "backalkali", αλλά όταν εξάγεται σε ορισμένες χώρες με υψηλότερη υγρασία αέρα, το "backalkali" θα οδηγήσει σε μεγάλες οικονομικές απώλειες. Ως εκ τούτου, η χημική σταθερότητα των γυάλινων φιαλών στην παραγωγή έχει πλήρη κατανόηση.