Stabilność chemiczna butelek szklanych

Stabilność chemiczna butelek szklanych

Wyroby szklane podczas użytkowania są atakowane przez wodę, kwasy, zasady, sole, gazy i inne chemikalia. Odporność wyrobów szklanych na te ataki nazywana jest stabilnością chemiczną.

Stabilność chemiczna produktów w butelkach szklanych odzwierciedla się głównie w erozji szklanej butelki przez wodę i atmosferę. Przy produkcji wyrobów szklanych niektóre małe fabryki czasami zmniejszają zawartość Na2O w składzie chemicznym szklanych butelek lub zmniejszają zawartość SiO2, aby obniżyć temperaturę topnienia szklanych butelek, co może zmniejszyć stabilność chemiczną szklanych butelek.

Chemicznie niestabilne produkty w szklanych butelkach przechowywane w wilgotnym środowisku przez długi czas, co powoduje włochatość powierzchni oraz utratę połysku i przezroczystości szklanej butelki. Zjawisko to często określa się w fabrykach mianem „backalkali”. Innymi słowy, szklane butelki stają się mniej odporne chemicznie na wodę.

Należy poświęcić temu wystarczająco dużo uwagi. Nie należy nadmiernie obniżać temperatury topnienia i zwiększać zawartości Na2O. Należy odpowiednio wprowadzić topnik lub dostosować skład chemiczny, aby obniżyć temperaturę topnienia, w przeciwnym razie spowoduje to poważne problemy z jakością produktu. Czasami z powodu słabej stabilności chemicznej wydaje się, że to koniec „backalkalii”, ale eksportowany do niektórych krajów o wyższej wilgotności powietrza „backalkali” doprowadzi do wielkich strat ekonomicznych. Dlatego stabilność chemiczna szklanych butelek w produkcji jest w pełni zrozumiała.