Chemische stabiliteit van glazen flessen

Chemische stabiliteit van glazen flessen

Glasproducten worden tijdens het gebruik aangetast door water, zuren, basen, zouten, gassen en andere chemicaliën. De weerstand van glasproducten tegen deze aanvallen wordt chemische stabiliteit genoemd.

De chemische stabiliteit van glazen flesproducten komt voornamelijk tot uiting in het feit dat de glazen fles wordt geërodeerd door water en atmosfeer. Bij de productie van glaswerk zullen sommige kleine fabrieken soms het gehalte aan Na2O in de chemische samenstelling van glazen flessen verminderen of het gehalte aan SiO2 verlagen om de smelttemperatuur van glazen flessen te verlagen, zodat de chemische stabiliteit van glazen flessen kan worden verminderd.

Chemisch onstabiele producten uit glazen flessen die gedurende langere tijd in een vochtige omgeving worden bewaard, wat resulteert in beharing van het oppervlak en verlies van de glans en transparantie van de glazen fles. Dit fenomeen wordt in fabrieken vaak "backalkali" genoemd. Met andere woorden: glazen flessen worden minder chemisch stabiel tegen water.

Er moet voldoende aandacht aan worden besteed. Probeer niet overmatig de smelttemperatuur te verlagen en het Na2O-gehalte te verhogen. Er moet op de juiste manier wat vloeimiddel worden toegevoegd, of de chemische samenstelling moet worden aangepast om de smelttemperatuur te verlagen, anders zal dit ernstige kwaliteitsproblemen voor het product met zich meebrengen. Soms lijkt het, vanwege de slechte chemische stabiliteit, een einde te maken aan de "backalkali", maar wanneer het wordt geëxporteerd naar sommige landen met een hogere luchtvochtigheid, zal de "backalkali" tot grote economische verliezen leiden. Daarom heeft de chemische stabiliteit van glazen flessen tijdens de productie een volledig inzicht.